Infrastruktura – Środowisko – Energia
Dodatek promocyjno-reklamowy do „RZECZPOSPOLITEJ”.
22 czerwca 2006 r.
Promocja wcześniejszej wymiany sprzętu nieefektywnego energetycznie
Krótsza droga do osiągnięcia celów protokołu z Kioto
Czas na zmiany!
Gdyby ktoś zaproponował usunięcie z europejskich dróg 7 milionów samochodów, aby ułatwić osiągnięcie celów porozumienia z Kioto dla Unii Europejskiej, byłby uznany za szaleńca lub co najmniej osobę o nierealistycznym podejściu do życia.
Tymczasem jest inna droga, za pomocą której europejskie rządy mogą osiągnąć te same rezultaty.
W 1995 producenci sprzętu AGD w Europie rozpoczęli realizację pierwszego dobrowolnego porozumienia w celu poprawy efektywności energetycznej. Sprzęt, który jest produkowany, zbliża się do granicy tego, co może być osiągnięte przy obecnie dostępnej technologii. Ilość energii zużywanej przez lodówki została zmniejszona o 75%. Średnia pralka zużywa obecnie 44% energii i 62% wody zużywanych przez modele z roku 1985. Ponadto pierze ona lepiej, jest bardziej uniwersalna i dużo ciszej pracuje.
Dobrowolne porozumienia koordynowane przez europejski komitet producentów sprzętu AGD, CECED, pozwoliły zaoszczędzić 17 milionów ton CO2 w ciągu 10 lat, równowartość emisji 9 nowych 500-megawatowych elektrowni. Równolegle do tego prawo europejskie nałożyło obowiązek informowania o klasach energetycznych dla pralek, lodówek i zamrażarek oraz kuchenek.
Jednakże mało z tego postępu jest odzwierciedlone w rzeczywistych oszczędnościach energii, ponieważ absorpcja najnowszych technologii, jeśli chodzi o sprzęt AGD codziennego użytku, jest zadziwiająco powolna. Producenci szacują, że europejskie gospodarstwa domowe wciąż użytkują około 188 milionów urządzeń AGD, które są starsze niż 10 lat. A ponieważ one wciąż działają, co zrozumiałe, nikt nie chce ich wyrzucać.
Opierając się na wyliczeniach Öko-Institute z Freiburga, jeśli te mniej efektywne urządzenia zostałyby w ciągu jednej nocy zastąpione przez obecne modele klasy A lub wyższych, byłoby to równoznaczne z zaprzestaniem emisji spalin przez 7 milionów samochodów.
Te 188 milionów przestarzałych urządzeń traci około 44 terawatogodzin (44 miliony milionów watogodzin) energii elektrycznej rocznie. Dla porównania, 100-watowa żarówka zużywa 100 watogodzin energii na godzinę. Tak więc 44 terawatogodziny są równoważne świeceniu się 440 miliardów 100-watowych żarówek na godzinę. To jest ogromna ilość straconej energii i niepotrzebna emisja spalin z elektrowni.
W Belgii, Holandii i Hiszpanii rządy podjęły działania. Jedyny rozsądny krok w kierunku osiągnięcia celu redukcji emisji CO2, to danie konsumentom finansowych zachęt do zastępowania starych urządzeń, efektywniejszymi energetycznie.
Takie działania kreują sytuację, gdzie wszyscy odnoszą korzyści. Konsumenci obniżają swoje rachunki za energię elektryczną, producenci otrzymaliby zwrot środków zainwestowanych w poprawę efektywności energetycznej produktów, rządy natomiast zapewniłyby oszczędności energii, które przyczyniłyby się do redukcji emisji gazów cieplarnianych i realizacji celów zawartych w protokole z Kioto.
Rządy narodowe powinny przekazać sygnał, dla wielu z nas sprzeczny z intuicją, że marnotrawstwem jest kontynuować używanie sprzętu, który zużywa więcej energii (lub wody czy środków piorących) niż potrzeba.
Pozbywanie się starego działającego sprzętu, na rzecz nowego, nie spowoduje niepotrzebnego zużywania materiałów. Europejska dyrektywa o zużytym sprzęcie elektrycznym i elektronicznym spowoduje, że już w tym roku powstaną w krajach europejskich systemy mające na celu zbiórkę, odzysk i recykling zużytych urządzeń.
Wojciech Konecki
[email protected]
Michał Zakrzewski
[email protected]l
Europejskie Stowarzyszenie Producentów AGD
Związek Pracodawców
02-393 Warszawa, ul. Włodarzewska 76d
tel./fax +48 22 668-84-95
www.cecedpolska.pl
Członek Krajowej Izby Gospodarczej