Infrastruktura – Środowisko – Energia
Dodatek promocyjno-reklamowy do „RZECZPOSPOLITEJ”.
22 czerwca 2006 r.
Spełniamy unijne wymogi
Rozmowa z Wojciechem Jassakiem, prezesem Przedsiębiorstwa Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. w Ełku
Oczyszczalnia ścieków w Ełku okazała się wspólnym przedsięwzięciem EkoFunduszu oraz PWiK.
Mógłbym skwitować, że to wspólna misja ochrony środowiska wodnego. Przyjęta w latach 90. ubiegłego wieku przez samorząd lokalny strategia „Zrównoważonego rozwoju” zmusiła ełckie wodociągi do uporządkowania całej gospodarki wodno-ściekowej. Czytelnie określiliśmy zadania wraz z wpisaniem ich w harmonogram wieloletni. Najważniejsze z nich to modernizacja istniejącej oczyszczalni ścieków oraz stacja uzdatniania wody. Przyjęliśmy dla nich trudny plan finansowy.
Od czego PWiK rozpoczęło inwestycję?
Od budowy nowej stacji uzdatniania wody, która przyniosła zdecydowaną poprawę jakości wody w kranie. Przyjęta w rozwiązaniach technicznych technologia zdecydowała o nowoczesności i skuteczności jej działania. Od 1995 roku każdy ełczanin pije „mineralną prosto z kranu”. I nie jest to frazes, lecz fakt. Od tamtego czasu nie zanotowaliśmy ani jednej awarii, a orzeczenia stacji sanitarnej są jednoznaczne – woda spełnia wymogi rozporządzenia Ministra Zdrowia w zakresie wody do picia. Skromnie dodam, że normy polskie są ostrzejsze od unijnych.
Wspomniał pan o trudnym planie finansowym. Jak PWiK poradziło sobie ze sfinansowaniem tego zadania?
Budowę stacji uzdatniania wody w całości sfinansowało miasto. Gdy powstał wieloletni program uporządkowania gospodarki ściekowej miasta i okolic, a finansowanie oceniono na kwotę ponad 50 mln zł, stało się oczywiste, że musimy sięgnąć po środki zewnętrzne. Partnerami strategicznymi został Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie oraz EkoFundusz. System pozyskiwania środków równolegle z kilku źródeł obrazuje poniższy wykres. Program ochrony wód Pojezierza Ełckiego i następnie Biebrzańskiego Parku Narodowego wymagał: zaprojektowania systemu kolektorów sanitarnych izolujących niekontrolowane wypływy ścieków do wód otwartych i budowy nowoczesnej oczyszczalni ścieków.
Drugim zadaniem w ramach programu ochrony wód była modernizacja istniejącej oczyszczalni ścieków. Czy jej parametry przewidują rozwój miasta i w jakiej perspektywie?
Obsługująca ok. 60 tys. mieszkańców oczyszczalnia ścieków lat 90. nie redukowała skutecznie związków biogennych, a musiała być przygotowana do przyjęcia ścieków nie tylko z Ełku, ale też z terenów okolicznych gmin, z rezerwą ok. 20 procent przepustowości. Zaczęliśmy od realizacji systemu grawitacyjno-tłocznego dla ościennych gmin odprowadzających ścieki z miejscowości o charakterze rolniczo-turystycznym, takich jak: Siedliska, Oracze, Wityny, Miluki, Straduny, Piaski, Sajzy i inne. Koncepcja docelowa przewidywała wyeliminowanie niesprawnych, wadliwie funkcjonujących lokalnych oczyszczalni. W tych okolicznościach EkoFundusz zadeklarował daleko idącą pomoc techniczną, wsparcie merytoryczne i co najważniejsze współfinansowanie obiektu.
Na jakim etapie budowy znajduje się inwestycja?
Powstał już rezerwowy kolektor tłoczny, który praktycznie eliminuje potencjalne awaryjne zrzuty ścieków do jeziora. Sfinansował go EkoFundusz z ekokonwersji szwajcarskiej nakładem 4,4 mln zł. W I etapie uzupełniono też technologię oczyszczania ścieków o elementy redukcji biogenów, a przy okazji poprawiono gospodarkę osadową w zakresie zagęszczania, fermentacji i pozyskiwania z biogazu energii elektrycznej i energii cieplnej.
Celem zmniejszenia uciążliwego oddziaływania obiektu na najbliższe otoczenie, w tym dla uatrakcyjnienia terenów budowlanych, dokonano hermetyzacji elementów oczyszczania mechanicznego poprzez laminatowe przykrycia emitorów odorów z zastosowaniem biofiltrów. W tym roku pozostaje do wykonania montaż agregatu prądotwórczego i profesjonalnej stacji kompostowania osadów, przeznaczonych docelowo do rekultywacji gruntów i produkcji ozdobnych roślin ogrodniczych.
Czy będzie to obiekt na miarę XXI wieku?
Obiekt już jest nowoczesny. Do 2005 roku zostały zakończone elementy modernizacji, które pozwalają na elektroniczne sterowanie wszystkimi procesami oczyszczania ścieków. Potwierdzeniem ich skutecznego działania jest fakt powrotu do rzeki Ełk w miejsce zrzutu ścieków takich smakoszy czystej wody, jak ryby łososiowate, raki i małże.
Jaki wpływ będzie miała inwestycja na ochronę miasta i okolicy?
Dobrze pracująca oczyszczalnia ścieków ma szczególne znaczenie dla ochrony wód rzeki Ełk, która ma wpływ na ochronę całego ekosystemu Biebrzańskiego Parku Narodowego, a przede wszystkim na zachowanie unikatowego rezerwuaru wody pitnej oraz ostoi rzadkich gatunków fauny i flory polskiej. Program modernizacji obiektu oraz kolejno osiągane etapy efektu ekologicznego znalazły uznanie Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie i EkoFunduszu. Za bliską współpracę dziękujemy zarządom obu instytucji.
Szczególne podziękowania należą się prof. Maciejowi Nowickiemu za inspirowanie ełczan do kolejnych działań na rzecz ochrony zasobów przyrodniczych. Sądzę, że następne zadania czekają na skuteczną realizację.
Rozmawiała Maria Weber
Infrastruktura – Środowisko – Energia
Dodatek promocyjno-reklamowy do „RZECZPOSPOLITEJ”.
22 czerwca 2006 r.
Mineral water directly from the tap
Inteview with Wojciech Jassak, Chairman of the Board, Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. (Waterworks and Sewerage Enterprise Ltd) in Ełk
Wastewater Tretament Plant in Ełk has become a joint project of EcoFund and Przedsiębiorstwo Wodociągów i Kanalizacji Sp. z o.o. (PWiK)
I could say that it is our joint mission for water protection. The strategy for sustainable development adopted by the local authorities in mid 1990s forced the waterworks and sewerage enterprise in Ełk to improve the whole of the city’s water supply and sewage system. We have clearly identified our tasks and included them in a long term timetable. The most important of these tasks involved modernization of the existing sewage treatment plant and construction of a water treatment facility. We have adopted a tight budget for them.
What did PWiK start from?
We started from constructing a new water treatment facility which significantly improved tap water quality. Thanks to the technology used, the plant is modern and operates in an efficient manner. As a result, since 1995 all inhabitants of Ełk drink „mineral water from the tap”. And, this is not just a cliché but a fact – since that time no system failure has occurred. Moreover, according to the Sanitary Station, water in Ełk meets the requirements set out in the Regulation of the Minister of Health on potable water. Let me just add modestly that Polish standards are tighter then EU norms.
You mentioned a tight budget. How did PWiK manage to finance this project?
The water treatment plant was fully financed from the city budget. After we had formulated a long-term programme for sewage system improvement in the city and adjacent areas and evaluated the project at over 50 million PLN, it became clear that we need external funding. Our strategic partners became the National Fund for Environmental Protection and Water Management in Warsaw and EcoFund Foundation. The simultaneous pursuit of funding from various sources is shown on the graph. The Programme for water protection in Ełk Lake District and Biebrza National Park involved design of sanitary collector lines to isolate uncontrolled discharges of sewerage into open waters and construction of a modern wastewater treatment plant.
The second task under the program for water protection involved modernisation of the existing wastewater treatment plant. Will the plant be capable of handling the city’s growing needs for sewage treatment, and in what time perspective?
Constructed in the 1990s, the wastewater treatment plant which handles sewage from 60 thousand households, was not capable of effective reduction of biogenic compounds, yet it had to be prepared to handle sewage from Ełk and adjacent municipalities and to maintain a 20% of capacity reserve. Work began from construction of a gravitational-force sewer system for neighbouring municipalities to carry sewerage from rural tourist areas including, among others, Siedliska, Oracze, Wityny, Miluki, Staduny, Piaski, Sajzy. Our target concept envisaged elimination of ineffective local treatment plants. In these circumstances, EcoFund declared considerable technical and substantive assistance and, what is most important, offered to co-finance the plant.
How advanced is the investment?
We have already constructed a force sewer which basically eliminates potential discharges of sewage into the lake. The sewer was financed by EcoFund from the Swiss debt-for-environment swap and cost 4.4 million PLN. In the first phase of the investment we additionally introduced a technology allowing for reduction of biogenes and improved sludge management with regard to concentration, fermentation and biogas-based generation of power and heat. To moderate the burdensome effects of the plant for the neighbouring areas and to make construction development areas more attractive, elements of the mechanical treatment unit were hermetically sealed by laminating odour emission sources and bio-filters were installed. This year we need to install a power generator and a professional sludge composting facility for reclamation of soil and production of decorative garden plants.
Will the plant be worthy of the 21st century?
It is a modern facility. Modernisation works which had been completed by 2005 allow for electronic steering of all treatment processes. Perhaps the best proof for the plant’s effectiveness is the reappearance in the sewage discharge areas of the River Ełk of such connoisseurs of clean water as: salmonidae fish, cancers or mussels.
What environmental benefits will the investment bring for the city and adjacent areas?
A well functioning wastewater treatment plant is of particular importance for the protection of the River Ełk. The river plays an essential role in the ecosystem in Biebrza National Park, and, most of all, in the preservation of the unique potable water reservoir and rare species of the Polish flora and fauna. The modernisation programme and the subsequent phases of its environmental effect have received recognition from the National Fund for Environmental Protection and Water Management in Warsaw and EcoFund. We would like to thank the Management Boards of both these institutions for close cooperation.
Maria Weber