Nasze Zdrowie X
Dodatek promocyjno-reklamowy do „RZECZPOSPOLITEJ„.
30 października 2006 r.
Zapobieganie zespołowi stopy cukrzycowej jest możliwe
Rozmowa z prof. dr. hab. med. Jackiem Sieradzkim, przewodniczącym Zarządu Głównego Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego
Panie profesorze, na czym polega efektywne leczenie zespołu stopy cukrzycowej?
Problem jest bardzo złożony i trudny. Wymaga postępowania zespołowego. Jesteśmy prekursorami zupełnie nowego, kompleksowego podejścia do tego problemu. Powołaliśmy do życia tzw. modelowy gabinet leczenia stopy cukrzycowej. Jego główną zaletą jest możliwość zespołowego leczenia tego powikłania. W zespole znajduje się ortopeda, chirurg naczyniowy, chirurg zajmujący się leczeniem ran, kinezyterapeuta, psycholog, pielęgniarka edukacyjna i diabetolog. Z zespołem współpracuje wysoko wykwalifikowany szewc, a właściwie pracownik zakładu obuwia leczniczego, który udziela konsultacji i dobiera odpowiednie obuwie. Zespół specjalistów stara się zawsze wypracować jednolitą koncepcję leczenia, dostosowaną do indywidualnych potrzeb pacjenta.
Czy wszyscy pacjenci mają możliwość skorzystać z takiego modelu leczenia?
Leczenie zespołu stopy cukrzycowej pociąga za sobą konieczność specjalnego finansowania. Jest bowiem długie, skomplikowane i drogie. W zaleceniach Polskiego Towarzystwa Diabetologicznego zarysowana jest trójstopniowa struktura leczenia tego powikłania.
Na czym ona polega?
Pierwszy stopień to lecznictwo specjalistyczne na poziomie poradni cukrzycowej. Tam chorzy mieliby do dyspozycji gabinet chirurgiczny, który umożliwi chirurgowi odpowiednie zajęcie się stopą, zbadanie przyczyn powstania powikłania.
Drugi poziom to stworzenie wojewódzkich gabinetów stopy cukrzycowej.
Trzecim etapem powinna być opieka w trzech ponadregionalnych ośrodkach, które dysponują pełnym zespołem terapeutycznym.
Jak w tej chwili funkcjonuje ten system leczenia?
Obecnie najlepiej rozwinięty jest ostatni etap. Działają trzy ponadregionalne placówki zajmujące się zespołem stopy cukkrzycowej w Krakowie, Warszawie i Gdańsku. Najgorzej ma się sytuacja z poziomem drugim. Wojewódzkie ośrodki praktycznie nie funkcjonują. Rodzi to duże problemy szczególnie dla ośrodków ponadregionalnych. Gdy poradnia cukrzycowa nie jest w stanie poradzić sobie z jakimiś przypadkami, to odsyła między innymi do nas. A to z kolei prowadzi do tego, że ośrodki ponadregionalne pękają w szwach.
Dziękujemy za rozmowę.
MD