Energia XXVII
Dodatek reklamowy do RZECZPOSPOLITEJ.
nr 141 (5914) 19 czerwca 2001 r.

Krajowy system gazowniczy

Polski system gazowniczy to 17,6 tys. km gazociągów przesyłowych oraz 96,3 tys. km gazociągów dystrybucyjnych. System ten zasila łącznie ok. 4000 miejscowości, w tym 590 miast. Z gazu ziemnego korzysta 6,8 mln odbiorców komunalno-bytowych, w tym 6,2 mln w miastach i 0,6 mln na wsi.

Dominującą rolę w krajowym systemie gazowniczym i bilansie paliw gazowych odgrywa od wielu lat gaz ziemny wysokometanowy, dostarczany do systemu z wydobycia krajowego i z importu. System ten obejmuje swym zasięgiem obszar niemal całego kraju, a rozprowadza się nim aktualnie 10,2 mld m³ gazu na rok.

System przesyłowy gazu ziemnego zaazotowanego obejmuje teren zachodniej części Polski, zasilany jest gazem z złóż zlokalizowanych na Niżu Wielkopolskim. System ten obecnie rozprowadza 1,95 mld pm³ na rok gazu.

Dotychczas w Polsce gaz zużywany jest przede wszystkim do następujących celów:

• w sektorze komunalno-bytowym do gotowania posiłków i przygotowywania ciepłej wody oraz częściowo do ogrzewania mieszkań nie objętych zasięgiem elektrociepłowni i ciepłowni,
• w przemyśle do bezpośredniego grzejnictwa wysokotemperaturowego w procesach, przy których wymagana jest ciągła regulacja i automatyzacja (hutnictwo, przemysł maszynowy, precyzyjny, ceramiczny i szklarski) oraz w przemyśle chemicznym jako surowiec do syntezy.

Obecnie zmienia się charakter użytkowania gazu – wzrasta grupa odbiorców zużywających gaz na cele grzewcze, uruchomione zostały pierwsze elektrociepłownie z turbinami gazowymi. Zgłaszają się nowi odbiorcy przemysłowi, a także ciepłownictwo i energetyka.

Prognozowane zapotrzebowanie na gaz ziemny

Prognozowany rozwój gospodarczy Polski oraz względy ekologiczne wymagają zmiany struktury zużycia energii pierwotnej. Spowoduje to znaczny wzrost zapotrzebowania na gaz w naszym kraju.

W przyjętych przez Radę Ministrów w lutym 2000 roku „Założeniach polityki energetycznej Polski do 2020 r.” przewiduje się wzrost zużycia gazu ziemnego w zależności od prognozowanego wariantu rozwoju polskiej gospodarki do poziomu w granicach: 18,4 – 22,0 mld m³ w 2010 r. oraz 26,0 – 29,3 mld m³ w 2020 r.

Preferowanym kierunkiem zużycia gazu powinien być sektor odbiorców domowych. Użytkowanie gazu ziemnego zamiast paliw stałych w gospodarstwach domowych jest korzystniejsze pod względem sprawności energetycznej, komfortu użytkowania oraz ochrony środowiska.

W programie rozwoju gazyfikacji kraju przewiduje się, że liczba odbiorców domowych wzrośnie z 6,8 mln w 2000 roku do 7,3 – 7,5 mln w 2010 roku i 7,8 – 8,1 mln w 2020 r.

Liczba odbiorców korzystających z gazu do celów grzewczych zwiększy się z 1,1 mln w 2000 roku do 1,5 – 1,6 mln w 2010 roku i 1,8 – 2,0 mln w 2020 roku.

Od 1994 roku systematycznie wzrasta łączne zużycie gazu ziemnego w przemyśle. W ubiegłym roku osiągnęło poziom ok. 6,0 mld m³. Grono przemysłowych użytkowników gazu ziemnego powiększa się nie tylko z powodu realizowanych inwestycji, lecz także w wyniku prowadzonej modernizacji.

Zaostrzające się wymagania dotyczące ochrony środowiska oraz stabilizacja podaży paliw produkcji krajowej powodują, że rozpatruje się wykorzystywanie gazu ziemnego z zastosowaniem turbin gazowych zarówno w nowych, jak i modernizowanych elektrociepłowniach i elektrowniach.

Zwłaszcza inwestorzy z północnych rejonów Polski, gdzie we wcześniejszym okresie gaz ziemny nie był paliwem wystarczająco dostępnym, a dla których transport węgla ze Śląska jest poważnym składnikiem kosztów, przewidują używanie gazu jako głównego źródła energetycznego. Wiąże się to oczywiście z koniecznością budowy bądź rozbudowy sieci gazociągów doprowadzających gaz i podłączeniowych.

Duże możliwości zastosowania gazu w energetyce przemysłowej potwierdzają zgłoszone do PGNiG S.A. zapotrzebowania na gaz ze strony ciepłowni oraz elektrociepłowni przemysłowych. Kontrakty już zawarte, umowy będące przedmiotem negocjacji oraz zgłoszenia zapotrzebowania wzrastają z ok. 0,8 mld m³ gazu ziemnego w roku 2001 do 2-3 mld m³ w 2005 roku. Procesy te będą narastały i w konsekwencji przyniosą stopniową poprawę struktury zużycia nośników energii w polskiej gospodarce na korzyść gazu ziemnego.

****************************************

Podstawowym celem działania Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. jest zapewnienie bezpieczeństwa energetycznego kraju poprzez ciągłe dostawy gazu ziemnego zgodnie z oczekiwaniami klientów.

Obecna struktura Polskiego Górnictwa Naftowego i Gazownictwa S.A. obejmuje:

• 6 regionalnych oddziałów przesyłu,
• 23 zakłady dystrybucyjne,
• Oddział Górnictwo Naftowe (sprawujący nadzór i koordynujący działalność poszukiwawczo-wydobywczą prowadzoną przez PGNiG S.A.),
• pozostałe podmioty gospodarcze (oddziały przekształcone w spółki, spółki stowarzyszone oraz spółki z udziałem PGNiG S.A.).

Zadania PGNiG S.A. realizowane są poprzez oddziały wewnętrzne i spółki zewnętrzne, zgrupowane w ciągu technologicznym od poszukiwań złóż, pozyskiwania gazu z importu i źródeł wewnętrznych (wydobycie krajowe) poprzez przesył, magazynowanie, dystrybucję i sprzedaż gazu ziemnego dla klientów.

Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo S.A. pod względem przychodów uzyskanych w 2000 roku (7 617 432 tys. zł) uplasowało się na 5 miejscu rankingu „Polityki” i na 8 miejscu rankingu „Rzeczpospolitej”. Podobnie jak w latach poprzednich spółka znalazła się w pierwszej dziesiątce największych polskich przedsiębiorstw.

Na koniec 2000 r. PGNiG S.A. zatrudniało 30 745 pracowników.

 

• Informacje o Polskim Górnictwie Naftowym i Gazownictwie S.A.