Energia XXXI
Dodatek reklamowy do RZECZPOSPOLITEJ.
nr 139 (6216) 17 czerwca 2002 r.

 

Czy ktoś doceni polskie ciepłownictwo?

Dzisiejsze ciepłownictwo sieciowe to najnowocześniejszy standard usług komunalnych świadczonych dla statystycznego obywatela. Ale nieprzemyślane decyzje gospodarcze i polityczne mogą poważnie zachwiać stabilnością przedsiębiorstw ciepłowniczych i budującego się z ogromnym trudem rynku ciepła. Nie kto inny jak odbiorcy poniosą tego konsekwencje.

Praktyka wykazuje, że jest to aktualnie najbezpieczniejszy i najbardziej niezawodny sposób zaspokajania naszych potrzeb na ciepło. Dzięki procesom transformacji polskiej gospodarki ciepło stało się towarem w zasadzie nie różniącym się od innych towarów czy usług pierwszej potrzeby. Normalnością jest dzisiaj brak przerw w dostawie ciepła, możliwość regulowania temperatury w mieszkaniu za pomocą zaworu termostatycznego, a nie okna czy też regulowanie należności za dostawę ciepła według licznika ciepła.

Produkcja ciepła odbywa się obecnie w wysoko sprawnych źródłach posiadających odpowiednie urządzenia służące ograniczaniu emisji szkodliwych substancji do atmosfery i zużywające ekologiczne paliwa stałe, płynne i gazowe. Nieprzypadkowo kolejne firmy ciepłownicze ubiegają się o uzyskanie lokalnych lub krajowych certyfikatów ekologicznych czy też certyfikatu ISO 14000.

Poza niezawodnością dostawy ciepła z centralnych systemów grzewczych, z punktu widzenia klientów, najistotniejsza jest jego jakość, wysoki komfort i bezpieczeństwo.

Najważniejszą przesłanką gwarancji wysokiego poziomu jakości świadczonych usług jest powszechne dążenie do spełniania aktualnych i przyszłych oczekiwań klientów w zakresie dostawy ciepła. Kolejne przedsiębiorstwa ciepłownicze mogą poszczycić się uzyskaniem ekskluzywnego certyfikatu systemu zapewnienia jakości ISO 9002 w zakresie wytwarzania i przesyłania ciepła. Wśród nich jest między innymi PEC Kalisz S.A. Przekłada się to bezpośrednio na jakość obsługi odbiorców, niezawodność i fachowość świadczonych usług i wzrost zadowolenia klientów.

Działalność zgodna z prawem może zagrażać jakości świadczonych usług

Działalność ciepłownictwa regulują przepisy ustawy Prawo energetyczne, którą uchwalono 10 kwietnia 1997 r. i związane z nią rozporządzenia wykonawcze. W swojej krótkiej historii doczekała się kilkunastu nowelizacji, z których każda powodowała szereg skutków, nie zawsze przewidzianych przez autorów zmian. Nad kolejną trwają obecnie prace w parlamencie.

Niemalże paradoksalne jest, iż największe zagrożenia dla funkcjonowania odradzającego się ciepłownictwa, a w konsekwencji dla lokalnych społeczności, wynikają z jakości samych uregulowań prawnych. Dla przykładu swoistym trzęsieniem ziemi można nazwać wprowadzenie w 2000 roku art. 45 ust. 5 uzmienniającego opłaty za świadczenie usług przesyłowych, które w swej naturze mają charakter stały. Jeszcze bardziej kuriozalny w swojej wymowie jest wprowadzony do ustawy w dniu 21 grudnia 2001 r. nowy artykuł 45 „b”, uniemożliwiający zmianę opłat za ciepło częściej niż raz na 12 miesięcy. Konsekwencje zastosowania tego przepisu są bardzo poważne zarówno dla odbiorców, jak i dostawców ciepła.

Istniejące przepisy prawa energetycznego oraz sygnalizowane ich modyfikacje mają zbyt duży ładunek populizmu i interwencjonizmu zewnętrznego. Taka sytuacja jest w konflikcie z charakterem naszej nowej gospodarki. Przecież działalność gospodarcza prowadzona w sektorze ciepłowniczym jest takim samym źródłem dochodów dla skarbu państwa jak każda inna działalność. W związku z tym możliwość uzyskiwania dochodów z prowadzenia tej działalności pozwala na zaspokajanie potrzeb budżetu państwa w postaci podatków bezpośrednich: podatku dochodowego od osób prawnych i pośrednio fizycznych oraz w strefie podatków pośrednich w zakresie podatku VAT. Każde ręczne ograniczanie dochodów z tego sektora prowadzi w prostej linii do ograniczania dochodów państwa! Rentowna gospodarka energetyczna nie musi prowadzić do automatycznego wzrostu obciążeń dla społeczeństwa. Umożliwienie uzyskiwania dochodów z działalności daje gwarancje inwestowania dochodów w rozwój techniczny, obniżanie kosztów działalności, poprawę efektywności, a w konsekwencji na obniżanie opłat za usługi konsumowane przez odbiorców. Ze względu na to, że ciepłownictwo ma szczelny system rejestracji przychodów, każdy wzrost obrotów przełoży się bezpośrednio na dochody państwa.

Prywatyzacja nie jest lekiem na wszystko

Bez względu na uregulowania prawne nie można zapominać o bardzo dużej roli, jaką również i w tej działalności odgrywa właściciel przedsiębiorstwa. Gminy będąc wciąż w większości właścicielami przedsiębiorstw ciepłowniczych, są jednocześnie ustawowo odpowiedzialne za zapewnienie świadczenia usługi zaopatrywania w ciepło lokalnych społeczności. Konieczna jest zatem świadoma i profesjonalna polityka energetyczna realizowana przez samorząd terytorialny. Istotnymi elementami takiej polityki jest niewątpliwie opracowywanie lokalnych planów zaopatrzenia energetycznego czy właściwe korzystanie z owoców prywatyzacji przedsiębiorstwa, które zagwarantują z jednej strony odpowiednie korzyści dla gmin, z drugiej zaś strony pozwolą na stały rozwój systemu ciepłowniczego miasta, racjonalną politykę kosztową i inwestycyjną dla dobra wszystkich odbiorców ciepła. n

Izba Gospodarcza CIEPŁOWNICTWO POLSKIE jest organizacją samorządu skupiającą podmioty gospodarcze działające w sferze usług zaopatrzenia w ciepło i reprezentującą ich interesy. Zrzesza ponad 250 przedsiębiorstw funkcjonujących w różnych formach organizacyjno-prawnych prowadzących działalność z zakresu wytwarzania, przesyłania, dystrybucji i obrotu ciepłem.

02-786 Warszawa, ul. Zamiany 16
tel./fax 022-6437262
e-mail: [email protected]
www.cieplo.org.pl

• Informacje o Izbie Gospodarczej Ciepłownictwo Polskie