Konieczność, a nie wybór

Energia XXXV
Dodatek reklamowy do RZECZPOSPOLITEJ.
nr 130 (6510) 5 czerwca 2003 r.

Konieczność, a nie wybór

Wypowiedź Tadeusza Soroki, podsekretarza stanu w Ministerstwie Skarbu Państwa

Zasadniczym celem zmian strukturalnych prowadzonych w polskiej elektroenergetyce jest osiągnięcie stabilnego poziomu cen energii, atrakcyjnych dla gospodarki krajowej i konkurencyjnych dla energii wytwarzanej za granicą oraz dążenie do uzyskania zwrotu kapitału, który zostanie zainwestowany w tę branżę.

Rok temu Rada Ministrów przyjęła dokument „Ocena realizacji i korekta założeń polityki energetycznej Polski do 2020 roku”. Na podstawie ustaleń zawartych w tym dokumencie minister skarbu państwa, w porozumieniu z ministrem gospodarki oraz prezesem Urzędu Regulacji Energetyki opracował „Program realizacji polityki właścicielskiej MSP w stosunku do sektora elektroenergetycznego”. Dokument, przyjęty przez rząd, zawiera kierunkowe decyzje w zakresie przekształceń polskiego sektora elektrycznego i jego prywatyzacji. Proces ten obejmuje trzy fazy: konsolidację podmiotów sektora, restrukturyzację połączonych podmiotów i prywatyzację.

Proces konsolidacji będzie prowadzony w sektorze wytwarzania i w sektorze dystrybucji odrębnie. Powstaną podmioty gospodarcze o większym potencjale, w których można wykorzystać efekt synergii. Będą to również firmy o skali działania porównywalnej z podmiotami funkcjonującymi w Unii Europejskiej.

W sektorze wytwarzania konsolidacja zostanie skoncentrowana wokół dwóch grup: Południowego Koncernu Energetycznego SA (PKE SA) i Grupy BOT – Bełchatów, Opole, Turów. W wyniku tych połączeń powstanie grupa o łącznej mocy ok. 5600 MW i 18% udziałem w mocach zainstalowanych w kraju. Druga silna grupa wytwórcza powstanie w wyniku utworzenia holdingu 5 spółek: Elektrowni i Kopalni Bełchatów, Elektrowni Opole oraz Elektrowni i Kopalni Turów. Będzie ona dysponowała potencjałem wytwórczym ok. 8000 MW oraz 26% udziałem w mocach zainstalowanych w kraju.

W sektorze dystrybucji pierwszy proces konsolidacji już został przeprowadzony, a dotyczył 5 zakładów energetycznych (P-5) z terenu zachodniej i północnej Polski. Powstała Grupa Energetyczna ENEA SA w Poznaniu dysponująca ok. 14% udziałem w rynku ponad 18% powierzchni kraju. Przewiduje się ponadto utworzenie jeszcze trzech skonsolidowanych grup zakładów energetycznych, tj. L-6 – sześć zakładów energetycznych z terenu wschodniej i południowo-wschodniej Polski, K-7 – siedem zakładów z centrum i południa kraju oraz W-5 – pięciu przedsiębiorstw z południowo-zachodniej Polski.

Procesy restrukturyzacyjne zostaną uruchomione po przeprowadzeniu konsolidacji. Będą one prowadzone w obszarze organizacyjnym, finansowym oraz technicznym. W sektorze wytwarzania szczególny nacisk zostanie położony na efektywne wykorzystanie potencjału produkcyjnego po zakończeniu funkcjonowania kontraktów długoterminowych. Natomiast restrukturyzacja skonsolidowanych spółek dystrybucyjnych będzie ukierunkowana na budowę silnych podmiotów infrastrukturalnych, z wydzieloną działalnością w zakresie obrotu energią i obsługi klienta. Kilka dużych powstałych spółek, po przeprowadzeniu restrukturyzacji wewnętrznej, zapewni rozszerzenie usług oferowanych odbiorcom oraz podniesie ich jakość, przy jednoczesnym obniżeniu kosztów.

Następnym etapem przemian będzie prywatyzacja. Ma ona na celu zapewnienie wzrostu efektywności działania, napływ nowych inwestorów oraz realizację zamierzeń rozwojowych. W pierwszej kolejności realizowana będzie prywatyzacja w sektorze wytwarzania. Obejmie ona zarówno sprzedaż akcji spółek wytwórczych, w których proces prywatyzacji dotychczas nie został rozpoczęty, jak i sprzedaż pozostałych akcji należących do Skarbu Państwa. Dotyczy to elektrowni i elektrociepłowni, z wyjątkiem Grupy BOT, której prywatyzacja rozpocznie się nie wcześniej jak w 2004 roku.

Następnie rozpoczęta zostanie prywatyzacja dystrybucji. Wyjątek stanowią jedynie te procesy, które już zostały rozpoczęte. Dotyczy to ośmiu spółek grupy G-8. Prywatyzacja ta, przez ofertę publiczną będzie ukierunkowana głównie na pozyskanie kapitału do realizacji inwestycji sieciowych.

Zasadniczym wyzwaniem w procesach przekształceń jest dostosowanie energetyki do wymagań gospodarki rynkowej i sprostanie międzynarodowej konkurencji. Dlatego procesy: konsolidacji – dające korzyści w postaci efektów skali i synergii, restrukturyzacji – skutkujące obniżeniem kosztów funkcjonowania oraz prywatyzacji – zapewniające dostęp do kapitału na rozwój i inwestycje modernizacyjne, są koniecznością, a nie kwestią wyboru. n