Energia – Środowisko
Dodatek promocyjno-reklamowy do „RZECZPOSPOLITEJ”.
13 września 2005 r.
Krajowy plan rozdziału uprawnień
Wypowiedź Wojciecha Lubiewy-Wieleżyńskiego, prezesa Zarządu Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego
W ostatnim czasie temat związany z redukcją emisji gazów cieplarnianych stał się jedną z istotniejszych kwestii dla przedsiębiorstw przemysłu chemicznego. Zagadnienie to jest bezpośrednią konsekwencją Protokołu z Kioto, podpisanego przez Polskę w 1998 roku. Zgodnie z nim państwa zamieszczone w Aneksie I do Konwencji klimatycznej zobowiązały się do redukcji gazów cieplarnianych o średnio 5,2% w latach 2008-2012 w stosunku do roku bazowego (1990). Ze względu na fakt, że Polska charakteryzowała się gospodarką przejściową, miała prawo do wyboru innego roku bazowego, z czego skorzystała i wybrała 1988 rok. W celu realizacji założeń Protokołu z Kioto ustalono trzy mechanizmy rynkowe, które miały doprowadzić do osiągnięcia odpowiednich redukcji gazów cieplarnianych. Należą do nich Wspólne Wdrożenie (Joint Implementation – JI), Mechanizm Czystego Rozwoju (Clean Development Mechanism – CDM) oraz Handel Emisjami (Emmission Trading – ET). Wdrożenie ostatniego z wymienionych jest ściśle związane z ustaleniem Krajowego Planu Rozdziału Uprawnień, dokumentu określającego ilość przydzielanych uprawnień dla każdej instalacji objętej systemem.
KPRU, jak i ustawa o handlu emisjami niewątpliwie stanowią narzędzia, które docelowo mają doprowadzić do redukcji emisji zanieczyszczeń do powietrza atmosferycznego przy wykorzystaniu mechanizmów rynkowych. Polska Izba Przemysłu Chemicznego jak najbardziej popiera wszelkie działania, które mają na celu ochronę środowiska i zdrowia człowieka, dlatego też uważam idee obniżenia poziomów emisji CO2 i innych gazów cieplarnianych do atmosfery za słuszne. Niemniej jednak podejmowane inicjatywy powinny być w zgodzie z ideą zrównoważonego rozwoju, która opiera się na realizacji celów związanych z ochroną środowiska, ale z uwzględnieniem aspektów ekonomicznych i społecznych. Dlatego też, szczególnie istotne jest, aby w Unii Europejskiej nie kreowano regulacji prawnych opartych tylko na jednym z filarów idei, co w konsekwencji prowadzi do stworzenia mniej konkurencyjnych warunków dla krajów członkowskich w porównaniu z innymi regionami.
Temat redukcji emisji nie należy do łatwych, w szczególności dla przemysłu chemicznego, gdzie pogodzenie działań prowadzących do zmniejszenia produkcji gazów cieplarnianych z planami rozwoju branży będzie bardzo trudnym zadaniem. Po wielu miesiącach negocjacji i ustaleń z przedstawicielami przemysłu, Ministerstwo Środowiska opracowało, miejmy nadzieję, ostateczną wersję KPRU na lata 2005-2007. Wydanie tego dokumentu okazało się bolesną lekcją dla większości branż przemysłowych. Przyznane limity uprawnień na emisję CO2 okazały się dla branży chemicznej zbyt niskie, aby realizować zaplanowaną strategię rozwoju. Po odrzuceniu przez Unię Europejską pierwszej wersji planu w marcu 2005 roku (przemysł chemiczny otrzymał ponad 7,8 mln uprawnień w pierwszej wersji dokumentu) i zmniejszeniu puli uprawnień dla Polski o 16,5%, w kolejnych wersjach KPRU wielkości limitów dla zakładów chemicznych zmalały o około 25%. Mimo usilnych starań i interwencji zarówno Izby, jak i samych przedsiębiorstw w Ministerstwie Środowiska, poziom wielkości limitów przyznanych branży jest niższy od pierwotnej wersji o 18% i wynosi 6,4 mln uprawnień, co stanowi większe cięcie niż wynikałoby ze średniego zmniejszenia limitów przez UE.
Według „Aktualizacji prognozy rozwoju strategicznego krajowego przemysłu chemicznego do 2015 roku” przygotowanej przez PIPC, sektor chemiczny w Polsce potrzebuje około 5 miliardów euro na niezbędne inwestycje, aby zlikwidować ujemne saldo wymiany handlowej sektora (wynoszące w 2004 roku ponad 6 miliardów euro). Zużycie chemikaliów w Polsce jest zdecydowanie niższe niż w krajach 15 Unii Europejskiej i w roku 2002 wyniosło 347 euro „per capita”, podczas gdy średnia krajów 15 kształtowała się na poziomie 1210 euro „per capita”.
Przewiduje się, że w najbliższych latach konsumpcja chemikaliów w Polsce będzie wzrastała. Niestety, przy słabo rozwiniętym zapleczu surowcowym dla branży chemicznej (głównie import), krajowy przemysł chemiczny (w tym w szczególności sektor Wielkiej Syntezy Chemicznej) wymagać będzie głębokiej reorientacji strukturalnej w kierunku syntezy organicznej i produkcji polimerów, czego jednak nie da się osiągnąć bez budowy zdolności produkcyjnych bazowych chemikaliów organicznych z prawdziwego zdarzenia. Zaplanowane do realizacji działania, mające na celu poprawę kondycji branży chemicznej, niestety w trakcie ustalania KPRU na lata 2005-2007 nie zostały w dużej mierze uwzględnione przez Ministerstwo Środowiska, co niewątpliwie utrudni ich realizację.
Rozsądne wykorzystanie przeznaczonej dla branży chemicznej puli uprawnień w wysokości 6,4 mln stało się więc dużym wyzwaniem dla przedsiębiorstw. Prowadzenie działalności polegającej na obrocie uprawnieniami do emisji będzie wiązało się nie tylko z wdrożeniem przez przedsiębiorstwa wymogów prawnych w tym zakresie, ale również, a raczej przede wszystkim z koniecznością weryfikacji i modyfikacji planów i strategii firm w zakresie produkcji, handlu, jak i długoterminowych inwestycji. W chwili obecnej brak rozporządzeń do ustawy o handlu emisjami uniemożliwia podejmowanie dalszych działań zakładów prowadzących do zaadaptowania się do nowych warunków rynkowych.
Okoliczności, w jakich tworzył się Krajowy Plan Rozdziału Uprawnień na lata 2005-2007 uświadomiły mi, że aby uniknąć podobnej sytuacji w przyszłości, Polska Izba Przemysłu Chemicznego musi zacząć przygotowania branży do planu na lata 2008-2012 już dziś. Podstawą w ustalaniu planu na kolejne lata powinien być spójny system dostarczania danych uzyskanych w oparciu o jednolite obliczenia, dzięki czemu uniknie się wielu błędów, które zostały popełnione przy wykonywaniu planu na lata 2005-2007. W tym zakresie organizacje branżowe powinny współpracować ze sobą, jak i z Ministerstwem Środowiska. Pierwszym krokiem w tę stronę było przyłączenie się PIPC do Forum Branżowych Organizacji Przemysłowych, gdzie wspólnie z innymi branżami pracujemy nad przygotowaniem firm do KPRU na lata 2008-2012, informując i konsultując podejmowane działania z Ministerstwem Środowiska.
Izba wspiera również stanowisko Europejskiej Rady Przemysłu Chemicznego (CEFIC), które skoncentrowane jest na zapobieganiu działaniom Komisji Europejskiej mającym na celu głębszą redukcję emisji niż zostało to przewidziane w Protokole z Kioto, co wpłynęłoby na zwiększenie i tak ogromnych kosztów z tym związanych w UE, a nie na całym świecie, a tym samym zmniejszenie konkurencyjności przemysłu europejskiego. n
Polska Izba Przemysłu Chemicznego
ul. Czackiego 15/17, 00-043 Warszawa
tel. +48 22 828 7506 do 07, fax +48 22 829 7339
e-mail: [email protected], www.pipc.org.pl
Polska Izba Przemysłu Chemicznego – Związek Pracodawców powstała w styczniu 2001 r. z połączenia dwóch organizacji: Polskiej Izby Przemysłu Chemicznego utworzonej w 1988 r. oraz Związku Pracodawców Przemysłu Chemicznego w Polsce powołanego do życia w 1994 r. Zgodnie ze statutem, zakres działania obejmuje obszary realizowane przez obie organizacje.
Członkami Izby jest obecnie 66 przedsiębiorstw, w tym 32 producentów, 8 firm handlowych, 10 instytutów naukowo-badawczych i biur projektowych, 10 przedstawicielstw zachodnich koncernów oraz 4 firmy transportowe.
6 spośród przedsiębiorstw produkcyjnych reprezentuje przemysł rafineryjny i petrochemiczny, pozostałe 26 to producenci wyrobów chemii organicznej i nieorganicznej, nawozów sztucznych, środków ochrony roślin, farb i lakierów, kauczuków syntetycznych, tworzyw sztucznych, włókien chemicznych, środków pomocniczych i półproduktów, odczynników chemicznych, itp.
Udział stowarzyszonych w Izbie przedsiębiorstw rafineryjnych i petrochemicznych w produkcji sprzedanej tej branży stanowi ponad 80%, udział przedsiębiorstw chemicznych – ponad 40%.
PIPC jest członkiem Krajowej Izby Gospodarczej, Konfederacji Pracodawców Polskich oraz CEFIC – Europejskiej Rady Przemysłu Chemicznego z siedzibą w Brukseli.
W ramach CEFIC i we współpracy z innymi stowarzyszeniami przemysłu chemicznego w Europie podejmowane są działania dla dostosowania polskiego prawodawstwa dotyczącego przemysłu chemicznego do wymogów UE.
Izba aktywnie włączyła się w działania dla złagodzenia wymogów Systemu REACH, planowanego do wdrożenie w Europie. Założenia tego systemu są bardzo niekorzystne dla europejskiego przemysłu chemicznego, zakładają niezwykłe zaostrzenie przepisów dotyczących obrotu produktami chemicznymi, co wiąże się ze znacznymi kosztami dla przedsiębiorstw. Dopuszczenie do wprowadzenia systemu w pierwotnie zaproponowanym kształcie doprowadzi do drastycznego spadku konkurencyjności europejskiego przemysłu chemicznego oraz do likwidacji szeregu zakładów, a co za tym idzie również i zmniejszenia liczby miejsc pracy.
Do niewątpliwych osiągnięć należy zainicjowanie wdrażania w Polsce ogólnoświatowego proekologicznego programu Responsible Care (w Polsce pod nazwą „Odpowiedzialność i Troska”). Istotę tego programu stanowi dobrowolne zobowiązanie przedsiębiorstw do stałej poprawy działalności w zakresie bezpieczeństwa, ochrony zdrowia i środowiska. Firmom przystępującym do OT przyznawane jest prawo do posługiwania się logo programu, znak ten jest łatwo rozpoznawalny, zwłaszcza w krajach UE, gdzie stanowi swoistą rękojmię działania zgodnie z ogólnie akceptowanymi zasadami w zakresie szeroko pojętego bezpieczeństwa.
W grudniu 2000 r. staraniem Izby utworzony został System SPOT stanowiący element międzynarodowego Programu ICE (International Chemical Environment). Celem programu jest minimalizacja skutków awarii podczas transportu substancji niebezpiecznych poprzez dostarczanie niezbędnych informacji, wysyłanie ekspertów na miejsce wypadku, interwencję specjalistów oraz użycie niezbędnych środków. Do systemu przystąpiło 11 zakładów chemicznych dysponujących własnymi służbami ratowniczymi, centrum koordynacyjne systemu znajduje się w PKN Orlen S.A.
PIPC prowadzi szeroką działalność lobbingową na rzecz przemysłu chemicznego oraz popiera inicjatywy i programy rozwojowe tej branży w Polsce.
Zapraszamy do współpracy i członkostwa w Izbie. nEnergia – Środowisko
Dodatek promocyjno-reklamowy do „RZECZPOSPOLITEJ”.
13 września 2005 r.
National Allocation Plan
Statement of Wojciech Lubiewa-Wieleżyński, President of the Board, Polish Chamber of Chemical Industry
Recently greenhouse gas emissions reduction has become one of the most important issues for chemical industry. This is a direct consequence of the Kyoto Protocol undersigned by Poland in 1998. According to the protocol, countries listed in Annex I to the Convention on Climate Change are obliged to reduce greenhouse gas emissions on average by 5.2% in the years 2008-2012 with respect to the base year (1990). Due to the fact that Poland was a transition economy, it was allowed to chose another base year and, having made use of the possibility, it chose the year 1988 for its base year. The Kyoto Protocol envisages three market-based mechanisms aimed at achieving adequate greenhouse gas emissions reduction: Joint Implementation (JI), Clean Development Mechanism (CDM) and Emissions Trading (ET). The implementation of emissions trading mechanism is tightly bound with drawing up a National Allocation Plan (NAP), which distributes allowances among installations under the system.
Undoubtedly, NAP as well as emissions trading act constitute tools to reduce air pollution through the use of market-based mechanisms. Polish Chamber of Chemical Industry strongly supports efforts aimed at protecting the natural environment and human health and I consider the idea of reducing CO2 and other greenhouse gas emissions entirely legitimate. Nevertheless, all initiatives should be consistent with the idea of sustainable development, which seeks to reconcile environmental protection with economic and social development. That is why it is especially important for the European Union not to create legal regulations pursuing only one these objectives as it could reduce competitiveness of EU against other regions.
The issue of emissions reduction is not the easiest one, especially for chemical industry, where aligning actions aimed at greenhouse gas emissions reduction to industry development plans will be a very difficult task. After many months of negotiations and talks with industry representatives, the Ministry of Environment has worked out, what will hopefully be, the last version of NAP for the years 2005-2007. The document has proved to be a tough lesson for most of the industries. CO2 allowances have turned out to be insufficient for the chemical industry to implement its planned growth strategy. After the first draft of NAP was rejected by the European Union in March 2005 (the chemical industry received over 7.8 million allowances under the first draft of the document) and the pool of emission allowances for Poland was reduced by 16.5% in the following versions of NAP, allowances for chemical plants fell by around 25%. Despite many efforts and appeals to the Ministry of Environment made by both the Chamber and companies, the level of allowances allocated to the industry is below the initial assumptions by 18% and amounts to 6.4 million, constituting a greater cut than the average reduction assumed by the EU.
According to the „Update of the forecast for strategic development of the national chemical industry till 2015” prepared by the Polish Chamber of Chemical Industry, the chemical sector in Poland needs approximately 5 billion Euros for investments necessary to eliminate the sector’s negative trade balance (which amounted to over 6 million Euros in 2004). The chemicals consumption in Poland is by far lower than in other „old” EU Member States; in 2002 it amounted to 347 Euros per capita with the average consumption level in the „old” EU 15 Member States at 1210 Euros per capita.
It is expected that chemicals consumption in Poland will grow over the next years. Yet due to underdeveloped sources of raw materials (the industry relies mainly on imports), the national chemical industry (especially the Great Chemical Synthesis sector) will require a deep structural reorientation towards organic synthesis and polymers production, which, however, cannot be achieved without developing production capacity of base organic chemicals. Unfortunately, during the preparation of NAP for the years 2005-2007, the activities planned to improve the chemical industry’s position have been largely neglected by the Ministry of Environment, which will inevitably result in hampering their implementation.
Sensible usage of the allowances pool of 6.4 million allocated to the chemical industry has become a great challenge for companies. To carry out emissions trading will mean for the companies not only implementing certain legal requirements but it will also, or perhaps most importantly, necessitate verification and modification plans and strategies in the field of production, trade as well as long-term investments. At present the absence of ordinances to the emissions trading act makes it impossible for the companies to take further steps to adapt to the new market conditions.
The circumstances in which the National Allowance Allocation Plan for the years 2005-2007 came into being made me realize that in order to avoid similar situations in the future, Polish Chamber of Chemical Industry must begin preparations for the 2008-2012 allocation plan already today. To avoid the mistakes made in the preparation period for the 2005-2007 plan, the next NAP should be based on a cohesive system of data collection with unified calculations. With this view in mind, it is necessary for branch organizations to cooperate both with each other and with the Ministry of Environment. The first step in this direction was the Chamber’s joining the Forum of Industry Organizations, where together with other branches we work to prepare the chemical industry for the 2008-2012 NAP while informing and consulting our activities with the Ministry of Environment.
The Chamber supports also the activities of the European Chemical Industry Council (CEFIC) which seek to prevent European Commission from establishing further emissions targets beyond the level envisaged under the Kyoto Protocol. This is because greater reduction targets would increase the already immense costs within the EU more then elsewhere in the world, and, in consequence, would negatively affect the competitiveness of the European chemical industry. n
Polish Chamber of Chemical Industry
15/17 Czackiego Str, 00-043 Warsaw
Tel.: +48 22 828 7506 or 07, fax.: +48 22829 7339
Email: [email protected], www.pipc.org.pl
Polish Chamber of Chemical Industry – Employers’ Organization was formed in January 2001 by the fusion of two organizations: Polish Chamber of Chemical Industry established in 1988 and the Chemical Industry Employers’ Union established in 1994. According to the its statute, the ambit of the Chamber covers areas of activities of both organizations.
Currently the Chamber has 66 members, including 32 producers, 8 trading companies, 10 scientific-research institutes and engineering offices, 10 representations of foreign consortium and 4 transport companies.
6 of the production companies represent refining and petrochemical industry, the remaining 26 are producers of organic and non-organic chemicals, fertilizers, pesticides, paints and varnishes, synthetic rubber, plastics, chemical fibers, auxiliary materials and half-finished products, reagents etc.
The share of sold production of the refining and petrochemical companies associated in the Chamber constitutes over 80% of the whole sector, the share of chemical companies – over 40%.
Polish Chamber of Chemical Industry is a member of the Polish Chamber of Commerce, Polish Employers Confederation and CEFIC – European Chemical Industry Council with a seat in Brussels.
Within CEFIC and in cooperation with other associations of the European chemical industry efforts are made to align Polish legislation in the field of chemical industry to EU requirements.
The Chamber has joined efforts aimed at relaxing requirements of the REACH System which is to be implemented in Europe. The assumptions of this system are very unfavorable for the European chemical industry and aim at a severe tightening of regulations on chemical products trade which, in turn, would result in substantial costs for companies. Implementation of the system in the originally planned form will greatly affect competitiveness of the European chemical industry and will lead to a liquidation of a number of chemical plants and, consequently, to lay-offs.
Among our considerable successes is the launching in Poland of the worldwide pro-ecological program „Responsible Care”. The main idea behind the program is for the companies to voluntarily improve their performance in the field of security and to enhance health and environmental protection. Companies participating in the „Responsible Care” program are allowed to use its logo, which is easily recognizable in the EU as a guarantee for complying with security standards.
Thanks to the efforts made by the Chamber, in December 2000 the SPOT System was established within the framework of the International Chemical Environment Program. The aim of the program is to minimize consequences of accidents involving transportation of hazardous chemicals through the supply of necessary information, dispatching experts to accident sites, interventions of specialists as well as application of necessary measures. The system has been joined by 11 chemical plants which have their own emergency units. The system coordination center is based in PKN Orlen S.A.
Polish Chamber of Chemical Industry carries out lobbying activities for the chemical industry and supports initiatives and development programs of the sector in Poland.
We look forward to cooperating with you and welcoming you as our member. n